என் செல்லக் கண்ணம்மா!

உனக்காய் காத்திருக்கையில்
இறந்த நேரம் காட்டும் கடிகாரம்
கலங்கிய கண்ணோ
காண மறுக்கிறது!

நொடி முள்ளாய் மனம் துடிக்க
நிமிட முள்ளாய் நான் தேட
மணி முள்ளாய்ச் சேர மறுக்கிறாய் நீ!

களைத்த மனத்துக்கு
அடிக்கும் மணி
சாவு மணியாய்
ஒலிக்கிறது

நிமிடங்களெனக்கு நாளாய் பறக்க
நீ ஏனோ மணியாய் கடத்துகிறாய்
உன்னோடிருக்கும் நேரம் மட்டும்
அடிக்கும் மணி கோவில் மணியாகிறது!
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
நாமிருவ‌ரும் ஒருநாள்
கோவிலுக்குப் போனோம்
நினைவிருக்கிற‌தா?
அத‌ன் பிற‌கு என்னால்
கோவிலுக்குப் போக‌ முடிய‌வில்லை
ஆம். க‌ண்மூடி நின்றால்
சிமிழ்போல் மூடிய‌ உன் க‌ண்க‌ளும்
தாம‌ரையாய்க் குவிந்த‌
உன் க‌ர‌ங்க‌ளும்
காற்றில் சிலும்பும்
ரோஜா இத‌ழ்க‌ள் போல்
துதி செய்த‌ உன் இத‌ழ்க‌ளும்
க‌ர்ப‌க்கிர‌க‌ விளக்காய்
உன் முக‌த்திருந்த‌ அமைதியும்
நினைவைச் சிதைக்கையில்
என்ன‌ பிரார்த்திப்ப‌து?