வெள்ளெலியான வெண்ணெய்.

தெரியாத்தனமா வெண்ணைப் பயலப் பத்தி எழுதுனாலும் எழுதுனேன். ரசிகர் மன்றமே வெச்சிட்டு மிரட்டுற லெவலுக்கு ஆகிப்போச்சு. பயபுள்ள ரிமோட்ல குடுக்கிற குடைச்சல் நமக்கு புதுசா என்ன? அப்பப்ப என்ன ஒரு விஞ்ஞானியா, கேனையனா, லூசுப்பயலா பல ரூபத்துல மாத்தி விட்டு போய்ட்டே இருப்பான்.

ஒரு ரெண்டு வயசு வரைக்கும் நல்லாத்தான் இருந்தான். அப்புறம் என்னாச்சோ. எண்ணெய் தேய்ச்சி குளுப்பாட்டி விட்டதும்  எங்க கத்துகிட்டானோ தெரியலைங்க. நேரா சுவத்துல போய் எருமை மாதிரி முதுகைத் தேய்ப்பான்.

முதல்ல ஈன்னு இளிச்சிகிட்டு தேய்க்க ஆரம்பிச்சி, கொஞ்ச கொஞ்சமா முகம் மாறி அழுதுகிட்டே தேய்ப்பானே தவிர நிறுத்த மாட்டான். முதுகெல்லாம் ரத்தக் களறி ஆயிடும். அங்கங்க தடிச்சிருக்கும். ஏன் இப்புடி பண்றான்னே தெரியாம இருந்திச்சி.

சீயக்காய் வாங்கி, தேத்தாங் கொட்டை, வெந்தயம் எல்லாம் காயவெச்சி,  அதுக்குன்னே இருக்கிற மிஷின்ல அரைச்சாலும் இப்படியாகுதேன்னு புரிபடாம, பாத்திரம் தேய்க்கிற அரப்பு பொடிய வச்சி குளுப்பாட்டுனா ஒண்ணுத்தையும் காணோம். இப்புடி ஒரு ஜந்து இருக்கான்னு சிரிப்போம். அப்புறம் எண்ணெய் தேய்க்க எடுத்தாலே, தானே போய் பாத்திரம் தேய்க்கிற அரப்புப் பொடி  தூக்கிட்டு போற அளவுக்கு தேறிட்டான்.

அப்புறம் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை. கொஞ்ச வருசம் போக இட்டிலி சாப்பிட்டா கொஞ்ச நேரத்துல வாந்தி. அப்புடியே சுருண்டுக்குவான். கண்ணு மூக்கெல்லாம் தண்ணியா கொட்டும். ரெண்டு மூணு மணி நேரஞ்செல்ல சரியாயிடுவான். அரிசியை மாத்திப் பார்த்தாலும் அப்பவும் இப்படியே நடந்தது. மாட்டுச்சிடான்னு நாம விஞ்ஞானி ரேஞ்சுக்கு வெண்ணெயெ வெள்ளெலியாக்கிட்டம்ல.

பய புள்ளைக்கி வூட்டு இட்டிலி ஒத்துக்கலம்மா. ஹோட்டல்ல வாங்கி குடுத்து பார்க்கலாம்னு ஒரு நாள்  ஹோட்டல்ல வாங்கி குடுத்தா,  இட்டிலிய திரும்ப சாம்பாருல குழைச்சி மாவாக்கி அடிச்சிட்டு விண்ணுன்னு போறான். இவரு போற பக்கமெல்லாம் கூட போய்க்கிட்டு நோட் பண்ணிகிட்டே இருந்தம்பாருங்க. ஆராய்ச்சி பண்றவன் கூட அப்புடி பார்த்திருக்கமாட்டான். அடுத்த முறை எதேச்சையா வேற ஹோட்டல்ல வாங்கி குடுத்தா ஒரு இட்டிலிக்கே உவ்வேன்னு சுருண்டு பீதிய கெளப்பிட்டான்.

இப்புடி  சுத்து முத்து ஓட்டல் இட்டிலியெல்லாம் டெஸ்ட் பண்ணி இந்த இந்த ஓட்டல் இட்டிலிதான் ஒத்துக்கும்னு லிஸ்ட் போடுற அளவுக்காச்சி.  வெண்ணெய் நல்லா எக்ஸ்பீரியன்ஸ் ஆகி, இந்த பாம்ப் புடிக்கிற, போதைப் பொருள் புடிக்கிற நாய் ரேஞ்சுக்கு தயாராய்ட்டான்.

பொட்டலம் பிரிக்கிறப்பவே இது வாந்தி வரும்பான். அதெப்டி கண்டு புடிப்பான் நாம வாங்கினது வேற ஓட்டல்னு, கொல வெறியோட இல்லடா அதே ஓட்டல்ல வாங்கினதுன்னா, இல்ல பொய் சொல்ற பாருன்னு சொல்லி சொல்லி சாப்பிட்டு சுருண்டுக்குவான். அம்மா நம்மளுக்கு டின்னு கட்டும்.

வெண்ண  பெரிய மகாராஜா ரேஞ்சுக்கு ஹோட்டல் பேரு சொல்லி இங்க வாங்கிட்டு வா. வெங்காய சட்னி வேணும்னு ப்ரதர் டீஸிங் வேற பண்ணுவான். ஒரு பக்கம் இவன் மட்டும் ஹோட்டல் இட்டிலி அடிக்கிறானேன்னு இருக்கும். இன்னோரு பக்கம் வேணும்னே இப்புடி பண்ணி எனக்கு உதை வாங்கி குடுக்கறானோன்னு சந்தேகம். வரும்.  இதுக்கு வைக்கிறேண்டி ஆப்புன்னு கறுவிக்கிட்டு, இதே நினைப்பா அலைஞ்சேன். ஒரு நாள் அம்மா இட்டிலிக்கு ஊறப்போட்டு,  வெந்தயம் இல்லை வாங்கிட்டு வாடான்னாங்க.

வாங்கிட்டு வரும்போது யூரேகா மாதிரி ஒரு மின்னல். ஆஹா. சீக்காய்லயும் வெந்தயம். இதிலயும் வெந்தயம். சரியான ஆதாரம் வேணுமேன்னு அடுத்த முறை இட்டிலி வாங்க ஹோட்டலுக்கு போனப்ப ஏங்க மாவில வெந்தயம் போடுவீங்களான்னா இல்லைன்னாங்க. வெண்ண!  முடிஞ்சதடா உன் இட்டிலி சகாப்தம்னு,  மெதுவா அம்மாகிட்ட சொன்னேன்.

யம்மா வெந்தயம் கலக்காம தனியா மாவு எடுத்து வச்சி இட்டிலி குடுத்துப் பாருங்கன்னு. அவனுக்கு கட்டஞ்சரி இல்லையோ எனக்கு சரியா இருந்திச்சோ அம்மா ஒத்துகிட்டாங்க. முதல்ல இவருக்கு தனியா இட்டிலி அவிச்சிருக்க மோப்ப வெண்ணெய் ஆர்வக் கோளாறில அய்! இட்டிலின்னு பொறில மாட்டிச்சி.

சாம்பார் இல்லையான்னு சலிச்சிகிட்டே சட்டினில குழைச்சி அடிச்சிட்டு ஹெ ஹென்னு இவரு போக,  அம்மா என்ன பார்த்த பார்வைல  சர்.சி.வி.ராமன்  ரேஞ்சுக்கு கற்பனை பண்ணிகிட்டோம்.

இந்த ரகசியத்த இப்படியே மேன்டேன் பண்ணனும்னு முடிவாச்சி. இவரு,  என்னடா இட்டிலி இப்போல்லாம் சாம்பார் இல்லாமன்னு யோசிச்சி மெதுவா எங்க வாங்கினதுன்னாரு.  அம்மா வீட்டில பண்ணதுதான்னுட்டாங்க. மூஞ்சிய தொங்க போட்டுகிட்டு எனக்கு வாந்தி வருமேன்னாரு. அடிங்கொய்யாலே. இவ்வளவு நாள் ஒன்னும் பண்ணல. அதே இட்டிலிதான் சாப்புடுன்னா ஒன்னும் சொல்லாம சாப்பிட்டு என்னமோ பண்ணுதுன்னு சீன் போட்டான்.

நம்ம விஞ்ஞானி இமேஜூக்கு வந்துடுமோ கேடுன்னு, அடுத்த தபா ஹோட்டல்ல இட்லி சாம்பார் வாங்கி, வீட்டு இட்டிலிய போட்டு சாம்பாரில குழைச்சி குடுத்தா சிரிக்கிற புத்தர் மாதிரி சாப்பிட்டு இளிச்சிகிட்டு போகுது பன்னாட. வாடி செல்லம், இப்போ ஒண்ணும் பண்ணலையான்னா இல்லையேன்னு சொல்லிட்டு போறான். லக்ஷார்ச்சனை, கோடி அர்ச்சனை எல்லாம் கணக்கே இல்ல. அப்புடி விழுந்திச்சி அய்யாக்கு.

நான் பண்ண தப்பெல்லாம் இவருக்கு திட்டு விழ விழ சிரிச்சதுதான். இது நடக்குறப்ப இவருக்கு ஏழு வயசிருக்கும். தமிழ் சினிமா ஹீரோ காத்திருந்து பழி வாங்குறா  மாதிரி இவன் டிகிரி முடிச்சி, வைத்தீச்வரன் கோவில்ல வெச்சாங்க ஆப்பு எனக்கு. அங்க ராத்திரி ஹோட்டல்ல சாப்பாடு கிடையாதா. மறந்து போயி இவருக்கும் சேர்த்து இட்டிலி சொல்லிட்டேன்.

வேணும்னே ஆறு இட்டிலி பொளந்து கட்டிட்டு, அப்புறம் உவ்வே உவ்வேன்னு ராவெல்லாம் பழிவாங்கி என்னமோ இவனைக் கொலை பண்ண நான் சதி பண்ணா மாதிரி அம்மாகிட்ட அத்தனை திட்டும் திருப்பி வாங்கி குடுத்துட்டு இவன் சிரிக்கிறான்.

(ஹி ஹி. முக்கியமான விசயம் மறந்துட்டேன். அம்மா என்ன திட்டுறப்ப என் பையன் இடுப்புல இருந்துகிட்டு எகிறி எகிறி சிரிச்சான் பாருங்க. அவனுக்கென்ன வன்மமோ எம்மேல. )