பாக்கட் மணி.

அஞ்சாம்பு படிக்கும் போதுதான் இஸ்கோலு வாசல்ல அவிச்ச மரவள்ளி, பனங்கிழங்கு, பனம்பழம், மூக்குசளிப் பழம், கமருகட்டு இத்யாதி விக்கறது பசங்க வாங்கன்னு ஞானம் பொறந்துச்சி.

அதுலயும் பலப்ப மூக்கு தண்டபாணிதான் எப்பவும் ஏதாச்சும் வாங்கி வச்சிகிட்டு தின்னுட்டே இருப்பான். அதும் புளியம்பழம் சப்புனா நாக்கு ஊறுமா ஊறாதா. ஏதுறான்னா அப்பா கை காசு குடுத்தாருங்கற கான்ஸப்ட அறிமுகம் பண்ணான்.

அடப் பன்னாடையே! இது தெரியாம அஞ்சாம்பு வரைக்கும் எப்புடிடா படிச்சன்னு நொந்துகிட்டு, அடுத்த நாள் இஸ்கோல் கிளம்ப, நேர அப்பாட்ட போய் கேட்ற முடியுமா? அம்மாதான். யம்மா கைகாசுன்னா அவங்களுக்கும் கான்ஸப்ட் தெரியல.

என்னாமோ கேக்கறான் பாருங்கன்னா ரெகமண்ட் பண்றது? யப்பாரு என்னாடான்னாரு. கேக்க வந்த காசு தொண்டையை அடைக்க எச்சிய முழுங்கிகிட்டு இல்ல, இல்ல, வாங்கித் திங்க கைகாசு கொண்டுவராங்க எல்லாரும். எனக்கும் தாங்கன்னேன்.

படிக்க போறியா? வாங்கித் திங்க போறியா? யாரு உங்க வாத்தின்னு ஆரம்பிச்ச ஜோர்ல நான் இஸ்கோல்ல நின்னேன். சாயந்திரம் வந்ததும் கூப்டு வெச்சி, கைக்காசு கேக்குறதுக்கும் கொலக்குத்தம் பண்ணதுக்கும் பெரிய வித்யாசமில்லன்னு புரிய வச்சாங்க.

கொஞ்சம் விவரம் தெரியவும், அதாவது எட்டாம்பு போகவும், கைக்காசுங்கறது கொலக்குத்தமில்ல. பசங்க வாங்கித்திங்கதான் குடுக்கறது. சில நேரம் லஞ்சமா, சில நேரம் டிப்ஸான்னு எல்லாம் புரிஞ்சாலும் அதுக்கெல்லாம் வழியில்லாம கெஞ்சி கெஞ்சி 10 காசு எப்பவாவது கிடைச்சா பால் ஐஸ், இல்லாட்டி சேமியா ஐஸ் வாங்கித்தின்னு நாங்களும் பாக்கட் மணி வச்சிருக்கோம்டின்னு காட்டிக்கறது.

வெயில் காலம் வந்தா, சர்பத் வண்டி தெருவுல வரும். அதனால நோண்டி நொங்கெடுத்து திட்டு வாங்கினாலும், இழைப்புளிய கவுத்து போட்டு அதில ஐசை துருவி, சிரப் தெளிச்சி குடுப்பானே அது வாங்க காசு தருவாங்க.

வேலைக்கு போய், ஒரு வருஷம் கழிச்சிதான், மதியம் டீ கூட கொண்டு வரும் மிக்சர், காராபூந்தி (20 பைசா) வாங்கி யாரும் பாராம சாப்டுறது. இல்லீன்னா அங்க இருக்குற பெருசுங்க வெட்டி செலவு பண்றியாடான்னு ஆரம்பிச்சுடுவாங்க.

ஒரு நாள், நம்ம பாஸ் சொன்னாரு. அவங்க மக படிக்கிற இஸ்கூல்ல டீச்சரம்மா ஒரு பையன பாக்கட்ல கை உட்டு செக் பண்ணிச்சாம். எட்டாம்பு படிக்கிற பய. 900 ரூ ஏதோ வச்சிருந்தானாம். பக்கி பயபுள்ள அந்த டீச்சருக்கு இது ஒரு பெரிய விசயமா பட்டு போச்சி. நமக்கு 2 நாள் சம்பளம்னு நினைச்சதோ தெரியல.

ஏதுடா காசுன்னா பாக்கட் மணின்னானாம். எட்டாம்பு படிக்கிற பரதேசிக்கு 900ரூ பாக்கட் மணி தராங்களான்னு புடுங்கி, ஹெட்மாஸ்டர்கிட்ட கூட்டிட்டு போய் சொல்லி குடுத்திருக்காங்க. எச்சம்மு அலண்டு போய் என்னடான்னா தெனாவட்டா பாக்கட்மணின்னானாம்.

சரி! நாளைக்கு உங்கம்மாவ வர சொல்லுன்னு சொல்லி லெட்டர் குடுத்து உட்டாங்களாம். அந்த பையனோட அம்மா சும்மா பின்னி பெடலெடுத்துச்சாம். அட ஹெட்மாஸ்ட்ரசங்க! என்னா நினைச்சிருக்கற. எம்புள்ளய திருடன்னா நினைச்ச? எட்டாம்பு படிக்கிற பையன் கையில பாக்கட் மணி 1000 ரூ இருக்கிறது பெரிய விஷயமா?

என்னமோ பெரிய காஸ்மோபாலிடன் ஸ்கூலுன்னு சேர்த்தா இவ்ளோ சீப்பா பிஹேவ் பண்றீங்கன்னு எகிறிச்சாம். ஒரு கட்டத்துல இத இப்புடியே விட்டா டேஞ்சர்னு ஹெட்மிஸ்ட்ரஸ், தோ! ஆடாத குந்து. பாக்கட் மணி ஒரு நாளைக்கு 50ரூ அலவ்ட். அதும் ஒரு வேளை ஆட்டோ பஸ், அல்லது வேற சிலவு தேவையானது ஏற்பட்டா அதுக்குதான்.

அதுக்கு மேல பார்த்தேன், டி.சி தான். இல்ல சரி வராதுன்னா உக்காரு. டி.சி தரேன்னா, இங்கிலிபீசுல கத்திகிட்டு போச்சாம் அந்த காஸ்மோ அம்மாக்காரி. இன்னைக்கு ஒரு நியூஸ் படிச்சேன். அப்புடி ஒரு இஸ்கோல்ல பய புள்ளைக வீக் எண்டுக்கு 70ஆயிரத்துல இருந்து ஒரு லட்சத்துக்கு மேல செலவு பண்றாங்களாம். அதுவும் கடனட்டைல.

ஒரு பரதேசி, அப்பன் சுட்டு வச்ச கள்ள பணத்த சுட்டு வெச்சி காரே வாங்கிட்டானாம். (ஆமா! டாகுமெண்ட்லாம் வேணாம்?).

இப்பதான் புரியுது. எங்க பாத்தாலும் நகை பறிப்புல கல்லூரி மாணவர் கைதுன்னு ந்யூஸ் வருதே ஏன்னு. இதுக்கு யாரை போய் நொந்துக்கறது. வயத்த கட்டி வாயக் கட்டி கொஞ்சம் நல்ல இஸ்கோலுன்னு சேர்த்து, வண்டி, கோச்சிங்னு எல்லாம் தியாகம் பண்றதே பெரிய பாடா இருக்கிறப்ப, இதுங்களையெல்லாம் பார்த்து கெட்டு போக சின்ன வயசா?

உழைப்பால் உயர்ந்தவர்களுக்குத் தெரியும் காசின் அருமையை விட உழைப்பின் அருமை. அவர்களின் பிள்ளைகளுக்கு இந்த மாதிரி பணப் புழக்கத்துக்கு வழியிருக்காது.  நேர்மையற்ற முறையில் சம்பாதிக்கும் பரதேசிகள்தான் நெறிப்படுத்த வாயிழந்து தானும் கெட்டு தன் சந்ததியையும் கெடுப்பவர்கள்.

பசங்களை விட பெத்ததுங்களுக்கு ஆப்பு வச்சாதான் சரியாவும். ம்கும். இதெல்லாம் பண்ண வேண்டியவங்க பசங்க என்ன பண்ணுதோ?