மத்தாப் பூ...

ஒரு ஜோக் உங்களுக்கு தெரிஞ்சிருக்கலாம். கார்ப்பரேஷன்ல இருந்து ஒருத்தரு நெடுஞ்சாலையில் ஒரு ஒரு குழியா ஓரமா தோண்டிட்டு போய்ட்டிருந்தாராம். பின்னாடியே ஒருத்தரு அந்த மண்ணைத் தள்ளி மூடிட்டு போய்ட்டேயிருந்தாராம். கேள்வி கேக்கன்னே பொறந்த நம்மள மாதிரி ஒரு கேசு கேட்டுச்சாம். ஏன்யா? அந்தாளு அவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு தோண்டுறாரு. நீ மூடிட்டே போய்க்கிருக்கியேன்னு. இவரு சொன்னாராம். நானும் கார்ப்பரேஷன் ஆளுதாங்க. அவருக்கு தோண்டற வேலை. எனக்கு மூடுற வேலை. நடுவுல மரக்கன்னு நடுறவரு இன்னைக்கு லீவுன்னு. 

இந்த படத்தைப் பாருங்க. பார்க்க படிக்க சிரிப்பா இருக்கலாம். ஆனா, அதுதான் டூட்டின்னு ஆனப்புறம் சரி மழை பெய்யுது இன்னைக்கு ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோன்னா சொல்ல முடியும்? ஆனாலும் தண்ணீர் சேமிப்புன்னு கெடந்து அடிச்சிகிட்டு இப்படி வேஸ்ட் பண்றது நியாயமேயில்லை.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

அக்டோபர் வந்தாச்சு. மத்திய, மாநில அரசு, கம்பெனிகள் இன்ன பிற நிறுவனங்களில் போனஸ் வரும் நேரம். ஆட்டயப் போட தயாராகிவிட்டார்கள் வியாபாரிகள். பூண்டு கிலோ 200ரூ. அரிசி, பருப்பு கதை கேட்கவே வேண்டாம். சர்க்கரை இறக்குமதி செய்தாக வேண்டும். ஆனால் விளம்பரங்கள் பிரமிப்பாயிருக்கின்றன. 3 வைர வளையல் ஒன்று ரூ 42,000 மட்ட்ட்ட்டுமே என்று வாங்கினால் ஒரு வளையல் ஃப்ரீ. எலக்ட்ரானிக் பொருட்கள் கூறு கட்டி விற்பனைக்குத் தயாராயிருக்கிறது. பண்டிகை காலத்தையொட்டி சேதாரம் 8% மட்டுமாம். மற்ற நாட்களில் 11-13% சேதாரம் பண்டிகையில் மட்டும் எப்படி 8 சதவீதமாக குறைகிறது. பொழைச்சிப் போகட்டும் என்று தர்மம் செய்கிறார்களா என்ன?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

அமெரிக்காவில் மிசோரியைச் சேர்ந்த எர்னஸ்ட் புல்லன் என்ற 57 வயதானவருக்கு சுரண்டல் லாட்டரிப் பைத்தியமாம். ஆக்ஸ்ட் மாதம் ரூ5 கோடியும் செப்டம்பர் மாதம் ரூ10 கோடியும் பரிசாகக் கிடைத்ததாம். எட்டு வருடம் முன்பும் இப்படி கிடைத்ததாம். இதனாலெல்லாம் என் கனவு நனவாகிவிட்டதாகச் சொல்லமாட்டேன். தொடர்ந்து லாட்டரிச் சீட்டு வாங்குவேன் என்ற்கிறாராம். ஏன் சொல்லமாட்டாரு. ஒரு நம்பருல வடை போனவனக் கேட்டா தெரியும்.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

இயற்கையின் கணக்கே தனி. பிறக்கும்போதே முன்னிரு கால்கள் மட்டுமே இருந்த பன்றிக்குட்டி தானே முன்னிரு கால்களால் மட்டுமே தலைகீழாக நடக்கப் பழகிக் கொண்டதாம். இதை வித்தைக் காட்டி மனுசப் பய காசு தேத்துறானாம். இனிமே யாரையும் பன்னின்னெல்லாம் பட்டுன்னு வஞ்சிரப்படாது. வேணும்னா மனுசான்னு கெட்ட வார்த்தையில திட்டிக்கலாம். 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

திருச்சூரின் வறுமைப் பகுதியிலிருந்து வந்த பெருந்தனக்காரன் இவன். பார்வையாளர்கள், ஜட்ஜஸ் அத்தனைப் பேரையும் தன் சுட்டித்தனத்தால் கவர்ந்தவன். பேசும்போது ஒரு குரலும் பாடுகையில் எங்கிருந்தோ தேவகானமாக்கும் குரலுமாய் கலக்குகிறான் பொடியன். பெரிய பாடகர்களே பாடலின் இடையே வரும் கமகத்தை கரோக்கில் விட்டு பாட இந்த விசுக்கான் அநாயாசமாகப் பாடிப் போகிறது. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

எதற்கோ தேடப்போய் இந்தியன் காஃபி ஹவுசைத் தேடி கொடுத்தது கூகிள். எழுபதுகளில் இந்தியன் காஃபி ஹவுசை விட்டால் காஃபிக் கொட்டைக்கு கதியில்லை. ரேஷன் கார்டு மாதிரி கார்ட் வாங்க வேண்டும். ப்ளாண்டேஷன் ஏ, பி, ரொபஸ்டா, அராபிக்கா, பீபெரின்னு இருக்கும். பீபெரி டிகாக்‌ஷன் காஃபி அவ்வளவு ஸ்ட்ராங்கா இருக்காதுன்னு ரொபஸ்டா மிக்ஸ் பண்ணுவாங்க. பீபரிக்கு ஏக டிமாண்ட். தினமும் மதியம் பள்ளி விட்டு வரும்போது கேட்டுட்டு வரணும்.

அப்பாக்கு காஃபி பௌடர்லாம் வாங்கினா பிடிக்காது. பச்சைக் காஃபிக் கொட்டையை காலையில வாணலியில் வறுக்கணும். அருமையா ஒரு வாசனை வரும். சரியா அப்போ இறக்கிடணும். இல்லைன்னா ஹூம்ம்ம்னு ஒரு சவுண்ட் வரும் அப்பாகிட்ட இருந்து. 

அதை  ஆற வைத்து, கையால் பொடி பண்ணும் மிஷின் இருந்தது. அதில் ஃபில்டர் பதமா அரைத்துக் கொடுத்தப்புறம் கள்ளிச் சொட்டாய் டிகாக்‌ஷன். எருமைப்பால் காஃபி. பித்தளை டபரா செட்டில். சர்...சர்னு நாலு ஆத்து ஆத்தி, டம்ப்ளரைப் பிடிக்க முடியாமல் டவலால் பிடித்து தூக்கி ஒரு வாயாக சாப்பிடுவதே ஒரு அனுபவம். 

அந்த அரைக்கிற மிஷின் ப்ளேட் மொக்கையாகி மூர்மார்க்கட்டெல்லாம் அலைஞ்சும் கிடைக்காம அப்புறம் விதியேடான்னு பொடிக்கு மாறினது.இப்ப என்னடான்னா 40% காஃபி 60% சிக்கரின்னு விக்கிறானுவ. அப்புறம் அதுக்கு காஃபின்னு எப்படி பேரு.?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~