சாலட் -1

விடுமுறை முடிந்து பள்ளிகள் திறக்க ஆரம்பித்துவிட்டன. இன்றைய நாளிதழில் எழுத்து பூர்வமாக புகார் கொடுக்கப்பட்டால் நடவடிக்கை எடுக்கப்படும் என்ற அரசின் வழமையான ஒரு அறிவிப்பும் வெளியாகிவிட்டது. அடுத்த தலைமுறையை வழிநடத்தும் பள்ளிகளின் கயவாளித்தனம் சற்றும் குறையாமல் நடந்தும் முடிந்துவிட்டது.

ஆம்! எனது ஆட்டோ ஓட்டுனர் நண்பரின் மகள் சி.பி.எஸ்.இ. 10ம் வகுப்புத் தேர்வில் 9.2 புள்ளியெடுத்தும் ஒரு சுமாரான பள்ளியில் இடம் கிடைக்கவில்லை. அவளுக்கும் மிகக்கீழான மதிப்பெண் எடுத்தவர்களுக்கு கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. ஏன் என்ற கேள்விக்கு வந்த பதில், குடித்துவிட்டு தகராறு செய்கிறாயா? போலீசைக் கூப்பிடவா என்பது. மதிப்பெண் அடிப்படையில் மட்டுமே அனுமதி கொடுக்கப்பட்ட லட்சணம் இது.

மற்றோர் பள்ளியில், பள்ளி குறித்த எந்த தகவலுமற்ற ஒரு தாள். விண்ணப்பம் என அவசரமாக அச்சடிக்கப்பட்டு ஈரம் காயுமுன்னே வினியோகப்பட்டது. ஏதோ ஒரு ரெகமண்டேஷன் பேரிலேயே கொடுக்கப்பட்டது. சீருடை, புத்தகம், நோட்டுப் புத்தகம் கட்டாயம் பள்ளியிலேயே என்ற கண்டிஷனுடன், கட்டணம் ரூ20000 எனப்பட்டு, ஒரு பள்ளி ஊழியரின் பரிந்துரையில் ரூ18,500 ஆக்கப்பட்டது. 

பரவாயில்லை எனத் தோன்றலாம். இதற்கு மட்டும்தான் ரசீது தரப்படுமாம். இது போக மாதம் 1500 கட்டப்பட வேண்டுமாம். அதற்கு ரசீது இல்லையாம். சம்மதம் கேட்டு கடிதம் வாங்கிய பின்னே அனுமதி கொடுக்கப்பட்டது.  அரசாங்கம் எல்லாப் பள்ளியிலும் அப்ளிகேசனை சரிபார்த்தாலே போதும். ஊழல் வெளிவந்துவிடும். எழுத்துமூலம் புகார் என்பது கூட்டுக்களவாணித்தனமே! சட்டத்தை அமல்படுத்துவதில் அக்கறையின்மையே!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

முந்தைய இடுகையின் தொடர்ச்சியாக இரயில் பயணத்தில் முன்பதிவு குறித்த புகாரின் ஊழலின் இன்னொரு பரிமாணம் வெளிவந்திருக்கிறது. நண்பர்கள் சரவணக்குமார், காமராஜ் ஆகியோரின் கேள்விகளுக்கான விடை இது. காலை 5லிருந்து காத்திருந்து காலை 8 மணிக்கு கவுண்ட்டர் திறந்து 15 நிமிடத்தில் எல்லா இருக்கைகளும் நிரம்பிவிடும் மர்மம் பிடிபட்டிருக்கிறது. 

ப்ரோக்கர்கள், தங்கள் ஆள் ஒருவரின் உண்மையான தகவலுடன், அடையாள அட்டைச் சான்றுகளுடன் புனைவாக 5 நபர்களின் பெயர், வயது விபரங்களை IRCTC பதிவு விண்ணப்பத்தில் நிரப்பிக் காத்திருப்பார். 8 மணிக்கு பதிவு தொடங்கியவுடன் ஒரே அழுத்தில் 6 டிக்கட் பதிவாகிவிடும். இது போல் ஒன்றல்ல இரண்டல்ல பல நூறு பதிவுகள். 

அதே நேரம், கவுண்டரில் இரயில்வே ஊழியர் பொது ஜனத்தின் ஒரு அப்ளிகேஷனைச் சரிபார்த்து தகவலைப் பதிந்து டிக்கட் ப்ரிண்ட் செய்ய ஆகும் நேரம் 25 நொடிகள். (நிச்சயம் இது ஒரு நிமிடம் தாண்டிவிடும் என்பது திண்ணம்) . இந்த நேரத்தில் எத்தனை டிக்கட்டுகள் மேற்படி முறையில் சட்டப்படி ப்ரோக்கர்களாலும், கணினி மூலம் டிக்கட் வாங்கும் பொது ஜனங்களாலும் பதியப்பட முடியும் என்பதை உணரமுடியும்.

ஊழல் என்னவெனில், இப்படிப் பதிந்த டிக்கட்டுகளில் உண்மையான தகவல் உள்ள ஆசாமியும் பயணப்படுவார். அவரின் அடையாளம் மட்டுமே பதிவு செய்யப்படும். மற்றவர்களுக்கு பேரும் வயதும் சொல்லப்படும். அதிக வித்யாசமிருப்பின் அவர் எழுந்து கழிப்பறைக்குச் சென்றுவிடுவார். இத்தகைய பயணிகளிடம் இருமடங்கு கட்டணம் வசூலிக்கப்படுகிறதாம். 

இதற்குத் தீர்வுதான் என்ன? இரயில் நிலையங்களில் பதிவு தொடங்கி அரை மணி நேரம் கழித்து கணினிப்பதிவை அனுமதிக்கலாம் என்பது முன்வைக்கப்படுகிறது.  இது தீர்வாகாது. 

ஒன்று யார் பெயரில் டிக்கட் பதியப்படுகிறதோ மற்றவர்களின் அடையாளத்துக்கான அத்தாட்சியும் அவர் காட்டவேண்டும் என்பது கட்டாயமாக்கப் படவேண்டும். இல்லாத பட்சத்தில் அனைவரும் அடுத்த ஸ்டேஷனில் இறக்கி விடப்படவேண்டும். இதற்கு பொதுஜன எதிர்ப்பு எழத்தான் செய்யும். ஏமாற்றப் பட்டவர்கள் என அனுதாபம் தேட முயல்வார்கள். தளராமல் நடைமுறைப் படுத்தப்பட்டால் மட்டுமே நம் ஆட்கள் இதற்கு ஆதரவு தரமாட்டார்கள்.

IRCTC கணினி மூலம் பதிவதால், அளவுக் கதிகமாக யார் பேரில் டிக்கட் பதியப்படுகிறது என்பதைக் கண்டுபிடிப்பது சுலபம். இத்தகையோர் ப்ளாக் லிஸ்ட் செய்யப்பட்டு அவர்களின் டிக்கட்டுகள் மட்டுமாவது மற்றவரின் அடையாளங்களுடன் பரிசீலிக்கப்பட்டு நடவடிக்கை எடுக்கப்பட வேண்டும்.  (நடராஜன் சார்! உங்க அடையாள அட்டை ஐடியாக்கும் வச்சிட்டானுங்க ஆப்பு)

_____________________________________________________________________________

அனைவருக்கும் தீர்வளிக்கும் முயற்சிக்கு உண்மைத் தமிழனுக்கும், ஆணித்தரமான நியாயமான கேள்விகளோடு பாதிக்கப்பட்டும் கண்டுகொள்ளாமல் விடப்பட்ட சம்பந்தப்படாதவர்களுக்காக குரலெழுப்பிய அது சரிக்கும் நன்றி.