கேரக்டர்..மணியண்ணா..

"அகஜானன பத்மார்க்கம்
 கஜானனமஹர்நிசம்
 அனேகதந்தம் பக்தானாம்
 ஏகதந்தமுபாஸ்மஹே”

பிடித்து வைத்த மஞ்சள் பிள்ளையாருக்கு கற்பூரம் ஏற்றி பூஜை முடித்து பிள்ளையாரப்பா, அய்யப்பா நீங்க நடத்திக் குடுங்கோ! அம்மா இங்க வாங்கோ! சாரெங்கே! ஹாரத்தி எடுத்துக்கோங்கோ! டேய் ரமணி வெந்நீர் அண்டாவ ஏத்து! ஏத்து பரபரன்னு!

முன்னமே மஞ்சள் குங்குமம் வைத்து ஒரு இணுக்கு மல்லி வைத்து தயாராய் இருந்த அடுப்பில் விறகுகளுக்கு இடையே ஹாரத்தி கர்ப்பூரத்தை விரலால் எடுத்து வைத்து கும்பிட்ட கையோடு..

இனிமே நீங்க போய்க்கலாம். அப்புறம் முக்கியமான மேட்டர். பொறுப்பா ஆம்பளைல ஒன்னு, பொம்மனாட்டில ஒரு அம்மாவ டிசைட் பண்ணி எனக்கு காணிச்சி கொடுங்கோ. ஆராருக்கு ஏது வேணுன்னாலும் அவாதான் வந்து கேக்கணும். அதும் எங்கிட்டயோ, நான் சொல்ற ஆளுட்டையோதான் கேக்கணும். ஆளாளுக்கு வந்துண்டு ஆராரையோ கேட்டுண்டு மாட்டேந்நுட்டான், முடியாது போந்நுட்டான்னு தகராரு வரப்படாது. மநசிலாச்சா?

அப்பறம் ப்ரொவிஷன், காகறி எல்லாம் எங்கேன்னு காட்டிக் குடுங்கோ! எடோ ரமணி! சாரோட போய் எல்லாம் எங்கன்னு பார்த்து எடுத்துண்டு வா. முந்திரி, திராட்சை, ஏலக்கா காட்டி எடுத்துண்டு வந்து பொறுப்பில வச்சிக்கோ. பறக்காவட்டிகள் வந்துண்டு பாதாம் பால் கேக்கும். கோச்சிக்காதீங்கோ சார். பல இடத்துல அப்படித்தான் அடிபட்டாய்டுத்து. முக்கியமா தேங்கா சமையலுக்கு தனியா கொடுத்துடுங்கோ. அப்புறம் முஹூர்த்தத்துக்கு தேங்கா இல்லைன்னாலும் முடியர வரைக்கும் நாந்தரமாட்டேன்.

டேய் வழுக்கை! அவன கூப்புடுடா சொறிஞ்சிண்டு நிக்கறான் பாரு சம்பந்தியாத்து மாமா மாதிரி! போய் வெங்காயம் உறி போடா!

ஏதோ ஒரு விசேஷம். அது கலியாணமோ, காதுகுத்தோ, சீமந்தமோ மணியண்ணா சமையல் வித்தியாசமின்றி இப்படித்தான் துவங்கும்.

பச்சை சிவப்பு கரை மயில்கண் நீர்க்காவி வேஷ்டி, தோளில் சிவப்பு காசித்துண்டு, வாயோரம் இடுக்கிய கும்பகோணம் வெற்றிலை பன்னீர்ப்புகையிலை , கருவளையம் விழுந்த கண், அடுப்பில் வெந்தே புடம்போட்ட தங்க நிறதேகம், அழுக்குப் பூணூல், ஸ்படிகமாலை, அய்யப்பன் டாலர் கோர்த்த துளசி மாலை, U வடிவ சந்தனக் கீற்றுக்குள் குங்குமப் பொட்டு, கீழே ஹோமச்சாந்து, அலை அலையாய் அமைந்த கிராப் தலை. ‘அகஜானன பத்மார்க்கம் ஆரம்பித்த நொடி முதல், எல்லாம் முடிந்த பிறகு வீட்டுப் பெரியவர்கள் கையால் தாம்பூலத்தில் சம்பளம் வாங்கி, திருப்தியா பண்ணியிருந்தா பகவானுக்கு! குறையிருந்தா சொல்லுங்கோ. அது எனக்கு திருத்திக்க என்று விடை பெறும்வரை மணியண்ணாவுக்கு சொந்தம், பந்தம், நட்பு, அதிகாரி என்ற ஒரு வேறுபாடும் கிடையாது.

 

ஆறு மணிக்கு டிஃபன் என்றால் தோ! பத்து நிமிஷம் இலை போட சொல்லியிருக்கேன் என்றோ பதினொன்றறைக்கு சாப்பாடு என்றால் வாழையிலை போறாது என்ற பேச்சோ இருக்காது. மணியண்ணா சுத்தம் என்றால் பரம சுத்தம். சாப்பாட்டில் முடி, உப்பு அதிகம், சாம்பாரை விளாவி ரசம், இழுத்து இழுத்து பரிமாறல் என்ற ஒரு குறையும் இருக்காது.

 

மணியண்ணாவுக்கு கோவம் வரும் ஒரு விஷயம் உண்டென்றால், சமையல்காரன்னா வாய்க்கு வந்தது லிஸ்ட் போடுவான் என்று குறைத்து வாங்குவதோ, ஒற்றனைப் போட்டு சாமான் கடத்திப் போய் விற்கிறானா என்று உளவு பார்ப்பதோ மட்டுமே. 

ரயில்வேயில் கணக்கர் வேலை. சக பணியாளர்கள் குழுவில். காசுக்கு வேலை செய்யும் சமையல்காரனல்ல மணியண்ணா. தெரிந்தவர், தெரியாதவர் யாரானாலும் சரி, அண்ணா! ஒரு விசேஷம் என்று வந்தவரிடம், என்ன விசேஷம் என்று கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டதும் அடுத்த கேள்வி ஆத்துல ஆரானா பெரியவா இருக்காளா என்பது. இருக்கிறார்கள் என்றால் சரி, நான் அவாட்ட பேசிக்கறேன் என்பார். இல்லையெனில் எந்த ஊர் நீங்க என்று அந்த ஊர் முறைக்கு சீர் பட்சணம் என்ன, சாப்பாட்டு வகையறாக்கள் என்ன என்று லிஸ்ட் தருவார். 

 

கலியாணமோ, சீமந்தமோ பந்தா பண்ணிக் கொண்டு சீருக்கு எகிரும் சம்பந்தி வகையறாக்களை, ரொம்பவும் உரிமையாக ஓரம் கட்டிக் கொண்டு போய் இதுக்காகவெல்லாம் டென்ஷன் ஆலாமா? நான் பார்த்துக்கறேன் ஒரு குறையும் இருக்காது. 51 ஜாங்கிரி, 51 முறுக்கு அவ்வளவுதானே நானாச்சு என்று நட்பாக்குவார். பெண்வீட்டாரிடம், இதுக்கு போய் சண்டையா, சைசைக் குறைச்சா போச்சு போங்கோண்ணா என்று சிரிக்க வைப்பார். 

 

ஒரு முறை உறவினரின் திருமணத்தில் முஹூர்த்தத்துக்கு முதல் நாள் 200 பேருக்கு சாப்பாடு என ஏற்பாடு. கடைசிப் பந்தி முடியும் தருணத்தில் இஞ்சினியரான மாப்பிள்ளையின் கம்பெனி தொழிலாளர்கள் 50 பேர் வந்திறங்க மாப்பிள்ளை வீட்டார் பந்தாவாக சாப்பாடு இருக்கில்லையா என்று கேட்டுப் போய் விட்டனர். பெண்ணின் அப்பாவுக்கு மயக்கம் வராத குறை. 

 

மணியண்ணா வந்தார், மாப்பிள்ளையிடம் போனார். சிரித்தபடி ஃப்ரெண்ட்ஸா? சரக்கெல்லாம் வாங்கி வெச்சாச்சா? ஒரு ரவுண்டு முடியட்டும், காரமா உருளைக்கிழங்கு கறியும், வத்தக் குழம்பும், சாம்பாரும் ரெடியாயிருக்கும் என்று ஆப்பு வைத்துவிட்டு போய்விட்டார்.

சாப்பிட வரலாம் என்று மணியண்ணா குரல் கொடுக்கும்போது ஒரு ரவுண்டு முடிந்திருக்கவில்லை. அத்தனை போதையிலும் அய்யரே! கல்யாண விருந்து இப்படி சாப்பிட்டதேயில்லை அய்யரே என்று அத்தனை பேரும் சொல்லிவிட்டு போனபோது பெண்ணின் தகப்பனார் விக்கி விக்கி அழுதார். 

இரவு விருந்து முடிந்ததும், பைக்குள்ளிருந்து குவார்ட்டர் வெளியே எடுப்பார். மறைவாய் அடித்துவிட்டு வெற்றிலை பாக்கு புகையிலை இடுக்கி, ஒரு சிகரெட்டும் இழுத்துவிட்டு துண்டால் உதறி கை மடித்துப் படுப்பார். ஒரு மணி நேரமோ இரண்டு மணி நேரமோ தூக்கம். திரும்ப காய் நறுக்க, வெந்நீர் போடவென உத்தரவு பறக்கும். 

என் அக்காவுக்கு சீமந்தம். மணியண்ணா சமையல். மொட்டை மாடியில் கேஸ் வைத்து சமைப்பது என்று முடிவாகிவிட்டது. முதல் நாள் மாலை பூஜை ஆரம்பித்தது. எந்த அறிகுறியுமின்றி கருமேகம் திரண்டது. பிள்ளையாருக்கு என்ன கோவமோ! மணியண்ணா பார்த்தார். கணேசா! கொஞ்சமாவா படுத்தறாய் நீ. உனக்காச்சு எனக்காச்சு. மழைதானே! பார்த்துக்கறேண்டா என்று பேசியபடி தாம்பாளத்தை அடுப்பிலேற்றி எண்ணெய் விட்டாயிற்று. ஜாங்கிரிக்கு உளுந்து அரைத்தபடி ரெடியாயிருக்க மழையென்றால் அப்படி ஒரு மழை. 

பாலா! எண்ணெய்க்கு குடை பிடி. பெரிய குடையா பிடி என்றவாறு ஜாங்கிரி பிழிய ஆரம்பித்தார். அசைவில் தூரலில் என்று வெடித்துச் சிதறியது எண்ணெய். சளைக்கவில்லை மனுஷன். சரியாக அரைமணியில் ஜாங்கிரி முடிய துடைத்து விட்டாற்போல் வானம். மழையில் சற்றே கரைந்த மஞ்சள் பிள்ளையாரிடம் குறும்பாக சோதிக்கறயா நீ! நீயிருக்கிறப்ப எனக்கென்ன கவலை. ம்ம். என்ன சொல்றாய் என்றபடி வேலை தொடர்ந்தது.

 

ஒன்பது மணியளவில் அம்மா, மணி இங்க வாடா என்றாள். என்ன மாமி என்று வந்தார் மணியண்ணா. உன் கூட வந்தவா சாப்பிட்டா பார்த்தேன். நீ சாப்பிடலையேடா. கை அலம்பிண்டு வா என்று அழைத்தாள். சாதமும் சாம்பாரும் எப்போது சமைத்தாளோ தெரியாது. . பிசைந்து கையில் உருட்டிக் கொடுத்தாள். 

 

ஒன்றும் பேசாமல் உண்டவர், கை கழுவி அம்மா! எத்தனை விசேஷத்துக்கு சமைச்சிருக்கேன். ஒரு நாளோ ரெண்டு நாளோ சாப்பிடமாட்டேன். காஃபில ஓடிடும். ஆத்துல போய்தான் சாப்பாடு.  இத்தன வருஷத்தில சமையல்காரன் சாப்பிட்டானான்னு கேட்டதும் நீங்கதான். தனியா சமைச்சு சாப்பிட கொடுத்ததும் நீங்கதான் என்றபோது இருவருக்கும் கண்ணில் ஆறாய்க் கண்ணீர்.

நிஜம்தான். நம் வீட்டு விசேஷத்துக்கு சமைக்க வருபவரை சாப்பிட்டீர்களா என்று கேட்கத் தோணியிருக்கிறதா நம்மில் பெரும்பாலோருக்கு?

சில மாதங்களுக்கு முன் வாலண்டரி ரிடையர்மெண்ட் கொடுத்துவிட்டு கண் கலங்கியபடி ஒன்னும் கேக்காத பாலா! எத்தனை வந்தாலும் சமையல்காரனுக்கு கரண்டிதான் கடைசி வரைக்கும் என்று போனார். விக்கித்து நின்றேன்.